พ่อเป็นกำลังสำคัญของครอบครัวหนู พ่อเป็นคนที่ไม่เคยย่อท้อต่อปัญหาใด พ่อพยายามทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว และเพื่ออนาคตของหนูและน้องๆ ถึง จะยากจนแต่พ่อก็ทำให้ลูกทุกคนได้เรียนหนังสือ แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่พ่อทำไม่สำเร็จ ถึงแม้ว่าพ่อจะจะพยายามเต็มที่ ดิ้นรนเต็มที่เท่าที่พ่อจะทำได้ก็คือ การต่อสู้เรื่องขอสัญชาติไทย ที่ไม่สำเร็จอาจเป็นเพราะพวกเราไม่มีวาสนาก็ได้ หรือเป็นเพราะอำเภอไม่สงสารครอบครัวเรา หรืออยากให้อยู่กันอย่างนี้ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมากเรื่องหนึ่งของชีวิต เพราะถ้าไม่มีสัญชาติก็อยู่ในประเทศไทยนี้ไม่ได้ ไม่มีความมั่นคงในชีวิตครอบครัวหนูเลย เพราะฉะนั้น พ่อจึงหาทุกวิถีทางที่จะพิสูจน์ว่าพ่อเป็นคนไทยจริงๆเพื่อที่จะได้อยู่อย่าง ถูกกฎหมายและมีสิทธิเท่าเทียมกับผู้อื่น
พูดถึงเรื่อง สัญชาติ เมื่อก่อนตอนที่หนูเป็นเด็กเล็กๆ พ่อเคยเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนนั้นบ้านเกิด ของพ่ออยู่ที่ ตำบลห้วยชมภู อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย แต่อยู่ไกลจากตัวเมืองมาก ข้อมูล ข่าวสารต่างๆเข้าไม่ถึง ในช่วงนั้นพ่อจึงไม่ได้ทำบัตรประชาชน ที่หมู่บ้านตอนนั้นถนนรถยนต์ก็ไม่มี เมื่อต้องคลอดลูกๆ ก็ไม่ได้ไปคลอดที่โรงพยาบาล ต้องทำคลอดกันเอง เวลามีคนเจ็บคนป่วยก็ไม่สามารถไปโรงพยาบาลได้ ต้องรักษาด้วยสมุนไพรตามธรรมชาติ หายบ้างตายบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาของสมัยนั้น ถ้าจะไปในเมืองเชียงรายก็ต้อง เดินเท้าออกไป ใช้เวลาประมาณครึ่งวัน
ต่อมาเมื่อพ่อมี ครอบครัวก็ย้ายบ้านลงมาอยู่ข้างล่างโดยอาศัยอยู่ในสวนของเขาแล้วค่อยๆ ซื้อที่ดินแล้วมาสร้างบ้านของตนเอง จนปัจจุบันครอบครัวหนูย้ายมาอยู่ที่ หมู่บ้านสันเจริญ ต.แม่ยาว อ.เมือง จ.เชียงราย และที่นี่เองที่พ่อได้ทำบัตรสำรวจชุมชนบนพื้นที่ สูง (บัตรเขียวขอบแดง) มีบัตรนี้มาอยู่หลายปี จึงได้ทำการยื่นคำร้องขอลงรายการสัญชาติไทยกับอำเภอ แต่ แล้วนายอำเภอก็ไม่อนุมัติ ตอบกลับมาว่าพยานเอกสาร ไม่ครบ ต้องหาพยานบุคคลรับรองเพิ่ม พ่อก็ได้หาพยานบุคคลรับรองเอกสารเพิ่มเติมแล้วก็ยื่นกลับไปที่อำเภออีกครั้ง แต่ก็ไม่ผ่านอีก ตั้งแต่วันนั้นมาอำเภอก็ไม่มีการ ตอบรับอะไรกลับมาอีกเลย
จนวันหนึ่งเรื่อง เศร้าเรื่องหนึ่งได้ผ่านเข้ามาในชีวิตครอบครัวหนู เป็น วันเศร้าโศกแบบไม่มีคำอธิบายใดๆได้เลย ไม่มีสิ่งไหนเลยที่สามารถปลอบใจหนูได้ในช่วงเวลานั้น พ่อ หนูเสียชีวิต พ่อไม่อยู่กับ เราแล้ว พ่อจากไปแบบที่ทุกคนไม่ทันตั้งตัว พ่อทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไป พ่อจากไปก็เหมือนขาดอะไรไปในชีวิตหนู จะทำอะไรต่ออะไรก็ลำบากมากยิ่งขึ้นไม่เหมือนตอนที่พ่อยังมีชีวิต อยู่
พ่อคะ หนูยังจำวันที่พ่อพาหนูไปสมัครเรียนที่โรงเรียนได้ พ่อหาข้าวให้หนูและน้องกิน ครอบครัวเรามีความสุขมาก วันนี้ พ่อจะรู้ไหมว่าหนูรักพ่อมาก และหนูยังต้องต่อสู้เรื่องสัญชาติแทนพ่อต่อไป หนูจะสู้เพื่อน้องและแม่ของเรา พ่อคะหนูรักพ่อมาก……. ถึงแม้วันนี้ไม่มี พ่อ หนูกับแม่ก็ไม่เคยย่อท้อเลย และคิดอยู่เสมอว่า พ่อไม่ได้จากไปไหน พ่อยังคงอยู่ในใจของครอบครัวเราตลอดไป
