คำถามเคสบุตรของคนต่างด้าวที่น่าสนใจในวันนี้ คือ
๑. แม่เป็นอดีตคนตามปว.๓๓๗ กล่าวคือ เกิดจังหวัดเชียงรายในประเทศไทย ปี ๒๕๒๖ จึงตกปว.๓๓๗ ซึ่งแม่ได้ยื่นของการรับรองสิทธิในสัญชาติไทย ตามมาตรา ๗ ทวิ วรรคสอง และได้รับการรับรองสิทธิในสัญชาติไทย เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๙
๒. แม่มีลูกหญิง ๑ คน ชื่อ “น้องเอม” ซึ่งลูกเกิดเมื่อวันที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๔๕ ที่โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ แต่แม่ไม่ได้ยื่นคำร้องขอรับการรับรองสิทธิในสัญชาติไทยไปพร้อมกับตน จึงกลายเป็นว่าลูกยังมีสถานะเป็นคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทย
—————————————–
คำถาม คือ กรณีนี้ ลูกต้องยืนคำร้องตามมาตรา ๒๓ หรือมาตรา ๗ ทวิ กันแน่???
—————————————–
ข้อวิเคราะห์ คือ เมือพิจารณาตามองค์ประกอบของมาตรา ๒๓ จะพบว่า น้องเอม เป็น (๑) บุตรของคนซึ่งตกปว.๓๓๗ (๒) เกิดก่อนวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑ และ (๓) เป็นคนซึ่งตกมาตรา ๗ ทวิ เก่า จึงเป็นผู้ทรงสิทธิในการยยื่นของลงรายการสัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ตามมาตรา ๒๓ นั่นเอง — กับ Weera Yooram และ 9 อื่นๆ
เรื่องขำขันเมื่อเช้าในมูลนิธิกระจกเงา ที่เกิดขึ้นกับ น้องการ์ตูน เอมอร แสงคำ คือ
เมื่อพี่แหม่ม เจ้าหน้าที่มูลนิธิกระจกเงาโทรไปทึอำเภอเมืองเชียงราย จึงพบว่าน้องการ์ตูนได้รับการอนุมัติรับรองสัญชาติไทยตามมาตรา ๒๓ แล้วตั้งแต่วันที่ ๒๐ มิถุนายน ๕๕ และได้รับการกำหนดเลข ๑๓ หลักส่งมาที่อำเภอแล้วตั้งแต่วันที่ ๑๘ ธันวาคม ๕๕
ดังนั้น น้องการ์ตูนได้รับการรับรองสถานะคนสัญชาติไทยโดยสมบูรณ์ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว แต่เนื่องจากครอบครัวไม่ทราบจึงไม่ได้ไปติดต่ออำเภอเชียงรายเพื่อทำบัตรประชาชน
และที่น่าสงสัย คือ เมื่อเดือนเมษา ๕๖ ที่ผ่านมา คุณแม่ของน้องการ์ตูนโทรไปสอบถามความคืบหน้าเรื่องคำร้องตามมาตรา ๒๓ จากอำเภอ อำเภอกลับตอบทางวาจากลับมาว่ายังไม่มีความคืบหน้า ทางครอบครัวน้องการ์ตูนจึงเข้ามาปรึกษามูลนิธิกระจกเงาอีกครั้งหนึ่ง…
เขียนโดย คุณศิวนุช สร้อยทอง
ที่มา : https://www.facebook.com/siwanoots.soitong
