แฉ แรงงานพม่า ทะลักเข้าไทย ด้านเมืองกาญจน์ เหตุด่านน้อย หอการค้า ชี้ต้องการนับล้านคน

ขณะที่ นายพจน์ กล่าวว่า สถานประกอบการมีความต้องการแรงงานสูงมาก โดยคนงานต้องหนีตายและหนีการอดตายจากพม่า เพราะช่วงหลังพม่าพึ่งพาการส่งออก แต่เมื่อพม่าปิดประเทศและมาเจอกับปัญหาการเมืองภายในอีกทำให้ต้องลักลอบเข้าประเทศไทยโดยเฉพาะเข้ามาในชุมชนที่มีญาติ เช่น มหาชัย ทำให้เกิดการแพร่ระบาดในระลอกที่ 2 อย่างไรก็ตามเมื่อประเทศไทยเริ่มฟื้นตัวและภาคการส่งออกเริ่มดีขึ้นตั้งแต่ต้นปี ทำให้ภาคการผลิตขาดแคลนแรงงาน

นายพจน์ กล่าวต่อว่า ความต้องการแรงงานมี 4 ประเภท คืออุตสาหกรรม ก่อสร้าง เกษตรกรรม และภาคบริการ โดยแรงงานอุตสาหกรรมต้องการมากและมีการจ้างงานอย่างเป็นระบบ ขณะที่ภาคการก่อสร้างยังที่มีโครงการก่อสร้างที่ค้างไว้จำนวนมากจึงต้องการแรงงานมาก โดยเฉพาะชาวกัมพูชา ส่วนภาคเกษตรเป็นความต้องการแรงงานในฤดูกาลเก็บเกี่ยว

ส่วนภาคบริการนั้น มีความต้องการมากหลังจากเปิดประเทศโดยมีตัวเลขของกระทรวงแรงงานบอกความต้องการประมาณ 5 แสน แต่ตนคิดว่ามากกว่านั้น จึงอยากให้มีการสำรวจชัดเจน ตนคิดว่าความต้องการแรงงานเบ็ดเสร็จสูงถึง 1 ล้านคน

นายอดิศร กล่าวว่า แรงงานข้ามชาติที่อพยพกลับประเทศตั้งแต่ก่อนการแพร่ระบาดของโควิดและเมื่อมีการแพร่ระบาดแล้วมีประมาณ 1 แสนคน และเริ่มไหลกลับเข้ามาตั้งแต่สิงหาคมปีที่แล้ว แต่อาจไม่เยอะเหมือนปัจจุบัน และหลังเดือนกุมภาพันธ์ซึ่งเกิดรัฐประหารในพม่าได้กลับเข้ามาจำนวนมาก

อย่างไรก็ตามการนำเข้าแรงงานยังเพื่อกิจการขนาดใหญ่ แต่ไม่ให้ความสำคัญกับกิจการขนาดกลางและขนาดเล็กซึ่งเป็นกิจการที่ต้องการแรงงานสูง ทำให้เกิดการนำแรงงานในสถานประกอบการขนาดกลางและเล็กมักไม่ถูกกฎหมาย ทำให้เกิดปัญหาซ้ำซาก

“เราต้องคุยกันให้ชัดว่าเราต้องการเอา MOU เป็นการนำเข้าหลักหรือไม่ หากใช่ก็ต้องเจรจากับประเทศนั้นๆอย่างไร อย่างไรก็ตามปัญหาคือเราไม่มียุทธศาสตร์และการตัดสินใจอยู่กับคนไม่กี่คน เช่น กิจการขนาดเล็กไม่มีโอกาสเสนอ”

ผศ.ดร.กิริยา กล่าวว่า จริงๆปัญหาแรงงานข้ามชาติทั้งซ้ำซากและซับซ้อนเพราะเราจดทะเบียนแรงงานข้ามชาติมา 29 ปีแล้วแต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องส่วยและการลักลอบน้ำเข้าจนถึงปัจจุบัน ครั้งนี้ที่มีการลักลอบมากเพราะขาดแคลนแรงงานจำนวนมาก สิ่งที่กระทรวงแรงงานทำคือพยายามเอาแรงานจากใต้ดินในประเทศก่อน แต่ไม่เพียงพอจึงต้องนำเข้า

แต่เมื่อเปิดรับยิ่งทำให้แรงงานยิ่งอยากเข้ามา ดังนั้นเราควรทำไปพร้อมกันคือทั้งใช้แรงงานใต้ดินในประเทศมาไว้บนดินและการเปิดรับจากข้างนอก ซึ่งกระทรวงแรงงานอาจทำไปแล้วแต่ช้าเกินไป ขณะเดียกันรัฐบาลพยายามปิดและป้องกันพรมแดน แต่ถึงอย่างไรก็ป้องกันการลักลอบไม่ได้

ผศ.ดร.กิริยา กล่าวว่า เราพึ่งพาแรงงานข้ามชาติมากเกินไปหรือไม่ บางกิจการไม่จำเป็นต้องใช้แรงงานไร้ฝีมือและสามารถพัฒนาคนเพื่อใช้แรงงานฝีมือได้ ดังนั้นเราควรมองเป็นยุทธศาสตร์ไม่ใช่แค่มติคณะรัฐมนตรีเป็นครั้งๆไป

ด้าน นายพิเชษฐ์ กล่าวว่า จากการสำรวจมีความต้องการแรงงานข้ามชาติล่าสุดประมาณ 4 แสนคน แต่อาจมากกว่านั้น การทะลักเข้ามาอาจเป็นเพราะแรงงานต่างชาติอาจเข้าใจผิดว่าเมื่อเข้ามาจะขึ้นทะเบียนได้ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่เพราะต้องเข้ามาก่อนหน้านั้น อย่างไรก็ตามล่าสุดเตรียมน้ำเข้าแบบ MOU ซึ่งเราอยากได้แรงงานข้ามชาติแต่ต้องไม่ให้เกิดปัญหาการแพร่ระบาดของโควิด

นายพิเชษฐ์ กล่าวอีกว่า การนำเข้า MOU นั้น ขั้นตอนเริ่มต้นจากผู้ประกอบการแจ้งความต้องการที่สำนักงานจัดหางานโดยต้องระบุให้ทราบว่าจะตรวจโควิดที่ไหน หากมีกรณีติดเชื้อใช้ประกันสุขภาพอะไร เมื่อมีการตรวจสอบปริมาณความต้องการแล้วเสร็จ เราก็ส่งเรื่องไปที่ประเทศต้นทางเพื่อให้เขารับสมัครและส่งกลับมาประเทศไทย

หลังจากนั้นเราจะส่งต่อให้นายจ้างเพื่อทำการขออนุญาตการทำงานของคนต่างด้าวและมีประกันชีวิตเพื่อไม่ได้เป็นภาระของไทย หลังจากนั้นจะส่งหนังสือไปยังสถานทูตเพื่อให้นำคนต่างด้าวเข้ามา